سودا

چیه چیزی شده ؟ چرا ساکتی ؟   دوست داری من نباشم تا کنارت بشه کی؟
شنیدم از من دلسرد شدی به تازگی        شادی ها تو تقسیم میکنی با یکی

 دیگه که دوستش داری و تو روش حساسی     روش داری عقاید خیلی شیک و وسواسی

انقده اونو میخوای که اگه با اون بودی       و منو اتفاقی جایی دیدی نشناسی

گفتم غرورم هم زیر پاهات بزار له بشه     رفتی نذاشتی حتی دوستیمون به سال بکشه
تو عین نداری ها واسه تو هرکاری کردم و             بی معرفت نیومد یه بار به چشت
هرچی راجبت فکر میکرم شد نقش بر آب           آواره ، آمارت بدجور همه جا پخشه الان
کاری کردی که حتی زندگی سخت شه برام           بگو بینم کی تو زندگیت پر نقشه الان
اونم مثه منه و تعصب داره رو تو                   دوست داره همه جوره حفظ کنه آبروتو
مثل من حاظره با دنیا هم عوض نکنه                        حتی یدونه از اون تار مو تو
یا که بر عکس نسبت به تو بی ارزشه              بگو چی کم گذاشتم واست این رسمشه
که جواب خوبی مو بدی با بدیات                   مگه نمیگفتی فرق کردی با قدیمات

خاطرات و فراموش میکنم مو به موشو   برو با هرکی که دلت میخواد رو به رو
بدون دیگه واسه من مرده کسی که یروزی با دنیا عوض نمیکردم یدونه موشو

چه خوش خیالم به فکره اینکه دوباره    تو بهم زنگ میزنی شبا تا صبح بیدارم
عیب نداره تو این شبا که واسه ما سخته خواب  تو با خیال راحتت بگیر تخت بخواب
نگران منم نباش و آروم یواش       چشمات و ببند بودن از ما داغون تراش
که حالا همه چیرو سپردن به دست فراموشی       خوب میدونم که حالا با کس دیگه هم آغوشی
اینارو میبینم و میسازم بازم با غم تو     اینو بدون یه روزی مبگبره آهم دامنتو
آخه تا من یادمه تو با راحتی     منوتنها گذاشتی تو اوج ناراحتی
کاری کردی که به یه فکر خراب رسیدم     فکر کثیفم و حتی تا خلاف کشیدم
وقتی میدیدم نیستی اما یادت اینجاست    وقتی نمیشد من و تو با هم ما بشیم باز

خاطرات و فراموش میکنم مو به موشو  برو با هرکی که دلت میخواد رو به رو شو
بدون دیگه  واسه من مرده کسی  که یروزی با دنیا  عوض نمی کردم یدونه موشو 
 
هنوزم بوی عطرت ، چند تا دونه ی مشکی از موی لختت  روی تخته
نختی که همیشه میشدی روش تو بغلم ولو   تو که رفتی نمیشکوندی اقلا دلو
با زخم زبونت ، رسم زمونه   اینه رابطه هایی که به هم وصله نمونه
خیلی خب دیگه همه چی بسه تمومه   هرچی خدا بخواد همه چی دست همونه
ولی بدون تو هم یکم نه آخرشی  منه ساده رو بگو ساختم با همه چی
نمیخوام سر صحبت الکی هی بی مورد واشه    اصلا تو خوبی هرچی تو میگی باشه
دیگه اسمتم تو زندگیم باشه نحسه   هر بلایی هم سرم آوردی ناز شصتت
بهتره اصلا نمونیم با هم ما یه لحظه   امیدوارم دل تو از من باشه خسته

خاطرات و فراموش میکنم مو به موشو   برو با هرکی که دلت میخواد رو به رو شو
بدون دیگه  واسه من مرده کسی که یروزی  با دنیا  عوض نمی کردم یدونه موشو

شعرم بی قافیه و ردیفه ولی حرف دل بی کسمه،

 خودش نوشت دردشو گوش کنین...

می نویسم از غربت قلب سردم

بسوز ای دل که جای سوز و آه است

بنال ای دل که عاشقی گناه است

بسوز و آتش بزن دامن

چرا بر تو ؟ چرا بر تو گناه است؟

مگر دل شوریده و مجنون نداری؟

چرا دل بر تو لیلا ندهد باز؟

چرا تنهایی ای دل؟ چرا بی کس در این دنیای ویرانه؟

بمیر و راحتم کن از این آتش سرکش، تو کن خاموش

نداری یار ای دل بمیر و کن همه دنیا فراموش

نداد ارزشت مردم دنیا ای دلم ای دل تنها و غریب

 بسوز و ناله سر کن تا خود فدای عشقت سوزانت شوم

نیست کس که قدر دل عاشق زار بداند

بمان تنها عزیزم این رسم روزگار است

نکن گلایه امیدم به بهار است

تویی عشق جاویدان ، که هر دم ، هر روزش بهار است

 اونوقت که کاخ آرزوهای کسی رو ویرون می کنی،

اونوقت که شمع امید کسی رو خاموش می کنی،

   اونوقت که بنده ای رو نادیده می گیری ،

اونوقت که حتی گوشت رو می بندی تا صدای         

      خرد شدن  غرورش رو نشنوی،

  اونوقت که خدا رو می بینی و بنده خدا رو    

                      نادیده می گیری  

                     می خوام بدونم،

 دستات رو بسوی کدوم آسمان دراز می کنی

         تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟

  من ! زندگیم را تمام كردم.

 حالا نفس كشیدن منت سرم می گذارد !

  حس می كنم ... هوای اینجا سرد و سنگین است  !

  دیگر نگو خداحافظ !

 اگر می روی بدون وداع برو ...

       گله ای نیست!!!

سر هر سینه سری تکیه کند وقت وداع ....

 سر ما وقت وداع بر سر دیوار گریست

 کسی کودکی هایم را ندیده...؟؟؟

آنها را کجا جا گذاشته ام...؟؟؟

مدتی ایست به دنبالشان میگردم...

آن زمان هایی که در حیاط مادر بزرگ میدویدم...

آن زمان که میخندیدم از ته دل...

آن زمان که میخوابیدم آرام...

فقط از آن روزها چند قطعه عکس مانده...

                     چه زود بزرگ شدم...