سودا

می دانی و آگاهی که عاشقانه عاشق هستم

وکمکم کن تا آنکس که دوستم دارد را دوست داشته باشم.

به من بیاموزتابتوانم بگریم برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند

به من بیاموز که ببخشم در حالی که دلم پر از نفرت است از دستشان

به شکست دل من یا به پیروزی خویش؟

به چه میخندی تو؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟

یا به افسونگریه چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد؟

به چه میخندی تو؟
به دل ساده من میخندی که دگر تا ابد نیز به فکر خود نیست؟

خنده دار است،
بـخـنــــد….

ای خدای مهربون دلم گرفته
با تو شعرام همگی رنگ بهاره
با تو هیچ چیزی دلم کم نمیاره
وقتی نیستی دله من تیره و تاره
کاش ببخشی تو خطاهامو دوباره
ای خدای مهربون دلم گرفته
از این ابر نیمه جون دلم گرفته
از زمین و آسمون دلم گرفته
آخه اشکامو ببین دلم گرفته
تو خطاهامو نبین دلم گرفته
تو ببخش فقط همین دلم گرفته
توی لحظه های من شیرین ترینی
واسه عشق و عاشقی تو بهترینی
کاش همیشه محرم دل تو باشم
تو بزرگی اولین و آخرینی

باز با آن دیگری دیدم تورا جای قهر و اخم خندیدم تورا

باز گفتی اشتباهت دیده ام کفتمت باشد بخشیدم تورا

باز هم این قصه ات تکرار شد با رقیبان رفتنت انکار شد

آنقدر کردی که دیگر قلب من از تو و از عشق تو بیزار شد

آن رقیبان یک شبت می خواستند ذره ذره پاکیت می کاستند

شب به مهمانخانه ات مهمان شدند صبح اما از برت برخواستند

آمدی گفتی پشیمانی دگر زین سپس پاک می مانی دگر

گفتمت باشد بخشیدم تورا اخم واکردم و خندیدم تورا

زین حکایت ساعتی نگذشته بود باز با آن دیگری دیدم تورا

ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست
چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست

از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام
ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست